Pellazgët ishin Skitë, dhe ky argument mund të mbrohet mes
provash te ndryshme, pa kurrfare replike, megjithëse autoret grekë
me çdo kushtë gjithëmon e kanë errësuar këtë qeshtjen skite
nga arsyeja e mburrjes dhe kryneqsisë së tyre duke u munduar të
tregohën se populli i tyre ishte vendas i dalur nga dheu ku ata
jetonin. Me keqardhje që mënyren e mendimit nga filozofi Antisten
nuk e ndajten edhe autor tjerë, i cili kishte shprehinë që t'ua
ndante Atenasve këtê dije duke iu thënë atyre se kjo keto
ndertime te se kaluares ishin nga limasonët e jo nga njerzit e
vendit.
Mirëpo se çfarë provash mund te japim se Pellazgët ishin Skitë, te cilët kishin hyrë ne Greqi nga ana Veri lindore dhe se posedonin tërë këtë pjes te Gadishullit sepse gjejmi banime pellazge në Helespont si dhe Thesali, ne veri te Greqisë në këtë regjion që quhej Pellazgia në kohën e Homerit dhe shumë kohë pas tij.
Trog Pompeu, në vepren Justini, në librin VII, kapitulli X, thotë qëllimishtë se, banorët e Maqedonisë dikur quhëshinPelazgë, poashtu edhe Straboni nê librin e tij VI I, faqe 222, na siguron se Trakët në kohën e Eumolpit, banonin në Atikë, më kolonit e tyre, kurse Herodoti thotë për Trakët se dominohëshin nga Pellazgët.
« thuhet se Pellazgët, pasi që kishin bredhur gati se tërë siperfaqen e tokës, dhe i kishin nënshtruar banorët vëndas, ata zëjnë vënd në këto vise të pushtuara. Ky pêrshkrim iu kushtohêt vetëm se skitëve, ku Posanias neve na tregon në librin X, kapitulli 5, se orakuli i Delfes ishte themeluar nga Skitët Hiperborean; dhe se më vonë, poetet Grekë i dhanë emrin Pelazgian.
Disa autor që mirren më mitologji, kanë cekur se Inakusi, mbreti i parë i famshëm i Pelazgëve kishte ardhur në Greqi nga deti, mirëpo, jemi të bindur se kjo ide e ka burimin vetëm se në ngjajshëmeri të fjalëve, «mxetyfis»=deti, dhe se «utxauryç»=Pelazges, si do që ky lakim pa dyshim vjen nga «wsxyfthv»=përmbytje, nga se, Pellazgët ishin sulur dhe kishin zën vënd mbi tërë këtë siparfaqe të madhe të vêndit*; që ishte nê realitet si një epitet asirian egjiptas e fenikas, që i ipnin banorëve të vjetër që ishin në numër më të vogël, siç ishin edhe egjiptasit dhe fenikasit të cilët kishin zënë vënd në mesin e këtyre banorve të vjetër, sikur të mos ishin më saktësishtë, Skitët dhe Gotët.
Në realitet, ne nuk duhet të kemi aqë shumê kujdes vetëm tek etimologjia, dhe se gabimet e tyre që ngjasojnë në emra identikë, sepse në kronikat e vjetra dhe tradicionet që njohim, se shumë anije të këtyre njohësve të antikitetit janë përmbysur, dhe rreziku është aqë i madh sa që e mira do ishte të mos iu afrohëshim atyre.
Studiues të shumtë janë aqë të bindur se Pellazgët ishin Skitët, sa që duhet t'iu besohet se këto opinione nuk duhen edhe prova, Mbi të gjitha, duke insistuar mbi një pik të habitshme dhe shumë interesante.
Herodoti, Tucididi, Straboni, dëshmojnë se Pelazgët kanë ardhur nga Thesalia, që ishte mbrenda në Greqi dhe se dihet që Thesalia në këtë kohë konsiderohej si pjesë e Trakisë, kështu që shikohëshin edhe Pelazgët si Trakë, do thotë ishin Getë ose Gotë.
Fjala Hellas ose «grekë» merrë nga autor të ndryshëm shkallzime të tepruara, siç janë Demosteni një gjysëm Filipiku duke ndarë Maqedonin dhe Epirin, ku Helenët, ose grekët, më këtë term, ishin Pelazgët që zbritnin nga Maqedonia, që dikur quhej Pelazgia, pra sipas Trogut, në Greqinë e ashtuquajtur. Trogi është i sigurt se edhe Epiri ishte i banuar më Pelazgë; se Denisi i Halikarnasit i nxjerrë ata nga Epiri kur u dëbuan këta pellazgë për në Italië, dhe e permend oraklin e Dodonës si Pelazgjikë, që ishet në cepin e skajshëm verior të Epirit. Dihet se gjuha e Epirit dhe e Maqedonisë ishte njê dialekt Dorikë, i gjuhës greke. Kështuqë Pelazgia e vjetër e rrethonte Epirin Maqedoninë si dhe Greqinë ose Helladen. Ndoshta Trakët që kishin qytetin e Kersonës, u quajten Pelazgë prej vllëzërve të tyre të veriut, sepse lagëshin nga të gjitha anët më deti, «pelagos» perveq se nga veriu.
Mirëpo, pasi që është e njohur sot nga dijetarët se, Pelazgët e Helenët, janë i njëjti popull, më dy emra te ndryshëm; mirëpo ne do të shohim se Helenët që nê fillim u quajten Pellazgë, në realitet ata ishin Skitë.
Ata që dëshirojnë edhe më tepër të dhëna për Pelazgët le të konsultojnë autorët Geinoz, Freret dhe autor të tjerë...se Helenët ishin Skitë.
Do na mjaftonte edhe mitologjia për të dëshmuar këtë të vërtë*; sepse, e dijmi fort mirë që Heleni, që shikohët si babai i Helënëve, ishte i biri i Deukalionit: dhe se Luciani në vepren «Dea Sira» faqe. 882 e thotë qëllimishtë se Deukalioni ishte Skitë.
« Deukalioni i biri i Prometeut ishte Skitë, erdhi në kohën e «përmbytjës së madhe.»
Prometeu ishte mbret i Skitëve, ku edhe Titanët, ose familja e Perendive, sipas mitologjisë greke, ishin Skitë.
Mirëpo ta lëmë mitologjinë, që është aqë largë historisë siq janë edhe përrallat largë së vertetës, të hecim mbi baza mê të sigurta pra...
Tucididi në librin II, kpitulli 28 është një garancion i pa kontestueshëm se Helenët nê fillim ishin një fis i vogël i Thesalisë, dhe se kjo dëshmohët poashtu edhe nga Herodoti e Straboni. E sigurt pra është se Thesaliotët ishin Trakas, sepse Tucididi në librin II kap. II faqe 24, thotë se Trakasët shtrihëshin deri në Fokidë.
Mirëpo se çfarë provash mund te japim se Pellazgët ishin Skitë, te cilët kishin hyrë ne Greqi nga ana Veri lindore dhe se posedonin tërë këtë pjes te Gadishullit sepse gjejmi banime pellazge në Helespont si dhe Thesali, ne veri te Greqisë në këtë regjion që quhej Pellazgia në kohën e Homerit dhe shumë kohë pas tij.
Trog Pompeu, në vepren Justini, në librin VII, kapitulli X, thotë qëllimishtë se, banorët e Maqedonisë dikur quhëshinPelazgë, poashtu edhe Straboni nê librin e tij VI I, faqe 222, na siguron se Trakët në kohën e Eumolpit, banonin në Atikë, më kolonit e tyre, kurse Herodoti thotë për Trakët se dominohëshin nga Pellazgët.
« thuhet se Pellazgët, pasi që kishin bredhur gati se tërë siperfaqen e tokës, dhe i kishin nënshtruar banorët vëndas, ata zëjnë vënd në këto vise të pushtuara. Ky pêrshkrim iu kushtohêt vetëm se skitëve, ku Posanias neve na tregon në librin X, kapitulli 5, se orakuli i Delfes ishte themeluar nga Skitët Hiperborean; dhe se më vonë, poetet Grekë i dhanë emrin Pelazgian.
Disa autor që mirren më mitologji, kanë cekur se Inakusi, mbreti i parë i famshëm i Pelazgëve kishte ardhur në Greqi nga deti, mirëpo, jemi të bindur se kjo ide e ka burimin vetëm se në ngjajshëmeri të fjalëve, «mxetyfis»=deti, dhe se «utxauryç»=Pelazges, si do që ky lakim pa dyshim vjen nga «wsxyfthv»=përmbytje, nga se, Pellazgët ishin sulur dhe kishin zën vënd mbi tërë këtë siparfaqe të madhe të vêndit*; që ishte nê realitet si një epitet asirian egjiptas e fenikas, që i ipnin banorëve të vjetër që ishin në numër më të vogël, siç ishin edhe egjiptasit dhe fenikasit të cilët kishin zënë vënd në mesin e këtyre banorve të vjetër, sikur të mos ishin më saktësishtë, Skitët dhe Gotët.
Në realitet, ne nuk duhet të kemi aqë shumê kujdes vetëm tek etimologjia, dhe se gabimet e tyre që ngjasojnë në emra identikë, sepse në kronikat e vjetra dhe tradicionet që njohim, se shumë anije të këtyre njohësve të antikitetit janë përmbysur, dhe rreziku është aqë i madh sa që e mira do ishte të mos iu afrohëshim atyre.
Studiues të shumtë janë aqë të bindur se Pellazgët ishin Skitët, sa që duhet t'iu besohet se këto opinione nuk duhen edhe prova, Mbi të gjitha, duke insistuar mbi një pik të habitshme dhe shumë interesante.
Herodoti, Tucididi, Straboni, dëshmojnë se Pelazgët kanë ardhur nga Thesalia, që ishte mbrenda në Greqi dhe se dihet që Thesalia në këtë kohë konsiderohej si pjesë e Trakisë, kështu që shikohëshin edhe Pelazgët si Trakë, do thotë ishin Getë ose Gotë.
Fjala Hellas ose «grekë» merrë nga autor të ndryshëm shkallzime të tepruara, siç janë Demosteni një gjysëm Filipiku duke ndarë Maqedonin dhe Epirin, ku Helenët, ose grekët, më këtë term, ishin Pelazgët që zbritnin nga Maqedonia, që dikur quhej Pelazgia, pra sipas Trogut, në Greqinë e ashtuquajtur. Trogi është i sigurt se edhe Epiri ishte i banuar më Pelazgë; se Denisi i Halikarnasit i nxjerrë ata nga Epiri kur u dëbuan këta pellazgë për në Italië, dhe e permend oraklin e Dodonës si Pelazgjikë, që ishet në cepin e skajshëm verior të Epirit. Dihet se gjuha e Epirit dhe e Maqedonisë ishte njê dialekt Dorikë, i gjuhës greke. Kështuqë Pelazgia e vjetër e rrethonte Epirin Maqedoninë si dhe Greqinë ose Helladen. Ndoshta Trakët që kishin qytetin e Kersonës, u quajten Pelazgë prej vllëzërve të tyre të veriut, sepse lagëshin nga të gjitha anët më deti, «pelagos» perveq se nga veriu.
Mirëpo, pasi që është e njohur sot nga dijetarët se, Pelazgët e Helenët, janë i njëjti popull, më dy emra te ndryshëm; mirëpo ne do të shohim se Helenët që nê fillim u quajten Pellazgë, në realitet ata ishin Skitë.
Ata që dëshirojnë edhe më tepër të dhëna për Pelazgët le të konsultojnë autorët Geinoz, Freret dhe autor të tjerë...se Helenët ishin Skitë.
Do na mjaftonte edhe mitologjia për të dëshmuar këtë të vërtë*; sepse, e dijmi fort mirë që Heleni, që shikohët si babai i Helënëve, ishte i biri i Deukalionit: dhe se Luciani në vepren «Dea Sira» faqe. 882 e thotë qëllimishtë se Deukalioni ishte Skitë.
« Deukalioni i biri i Prometeut ishte Skitë, erdhi në kohën e «përmbytjës së madhe.»
Prometeu ishte mbret i Skitëve, ku edhe Titanët, ose familja e Perendive, sipas mitologjisë greke, ishin Skitë.
Mirëpo ta lëmë mitologjinë, që është aqë largë historisë siq janë edhe përrallat largë së vertetës, të hecim mbi baza mê të sigurta pra...
Tucididi në librin II, kpitulli 28 është një garancion i pa kontestueshëm se Helenët nê fillim ishin një fis i vogël i Thesalisë, dhe se kjo dëshmohët poashtu edhe nga Herodoti e Straboni. E sigurt pra është se Thesaliotët ishin Trakas, sepse Tucididi në librin II kap. II faqe 24, thotë se Trakasët shtrihëshin deri në Fokidë.
Si ka mundësi që në gjuhën etruske si dhe pellazge të gjëjmi sot fjalë Skite kurse eliminohët prania e gjuhës greke në këto mbishkrime etruske?
Për mendimin tim kjo është e pamundur, pse?
Në shkrimet etruske sot hasim shpeshëherë në fjalë të pa kuptueshme, përpos fjalëve shqipe Epirote, apo Molope, të fisit të Molosëve, popullit i lashtë vëndas autokton para pellazgë e para grekë, që në shkrimet etruske gjëjmi edhe fjalë skite, këtë e kanë konfirmuar të gjithë dijetarët e sotëm por edhe autorët e më hershëm: Më këtë dëshmohêt pra se gjuha e vjetër e grekëve të lashtë ishte gjuha skite ?
books.google.frJohn Will Donaldson - 1852 - 476 pages - Afficher la publication en entier
|
Antropologjia dëshmon se; skitët e vjetër në shekullin XVI par krishti pushtuan këtë regjion, populli autoktonë që ishte i racês Dinarike u detyrua të tërhiqet në veri, kështuqë ky popull i ardhur mësoi gjuhën shqipe nga autoktonët dhe harroi gjuhën e skitëve por mori emrin Hellen, e flisnin shqip, ku më vonë u quajten Grek nga roamkët qê do thotë të vjetrit, sepse dikur qeverisnin gratë, dhe vëndasit vendin e tyre nuk e quanin "Athe" por "mëmdhe".
Nuk ishin sllavet e ardhur nga koha bizantine por këto janë gjurmët e skitëve që erdhen në gadishull në shekullin XVI-të para krishti dhe moren emrin Grek apo Helenë por në fakt dëshmohët kêtu se janë i njêjti popull, skitë, dhe largimi i shqiptarëve në veri dëshmon se këta popuj erdhen kah deti ku shqiptarët mbijetuan në malet e larta tê veriut si dhe brigjeve të Adriatikut dhe në mbrëndësi të gadishullit derisa erdhi tek perforcimi i tyre në kohën ilire dhe u versulen në jug për ti ripushtuar këto vende që i kishin pushtuar grkët e lashtë te ardhur më emrin e skitëve nga brigjet e detit Kaspikë ?
Autoktonia shqiptare argumentohet se është populli më i lashtë nê gadishullin Ilirikë, dhe mund të themi se më ardhjen e grekëve apo skitëve të cilët huazuan nga banoret autokton shqiptar gjuhën shqipe por u quajten Helenë apo grekë, prandaj edhe sot në Linear B që dokumentohet se është foluar gjuha shqipe, hasim shënja të gjuhës së grekëve të ardhr nga gjuha skite, pra mund të themi se skitët e ardhur në këtë hapsirë, ishin po këta grekët e lashtë por qëmësuan shqipen.
Ju lutemi krahasoni edhe tablot më sipër të Anropologjisë greke.
Përë këtë arsyje sot hasim tek shkrimet etruske edh fjalë të vjetra skite që në fakt janë po të këtyre grekve të vjetër, poashtu gjëjmi edhe tek stella e Lemnos fjalë në gjuhën e lashtë greke që është gjuha skite ku deri më tani hulumtuesit kanë menduar se në gjuhën etruske nuk ka fjalë në gjuhên greke por nê realitet, të gjithë gabohën se gjuha e vjetër greke deshifrohet përmes gjuhës skite, ku pastaj do japim plotë argumente në shkrimet etruske si dhe tek stela e Lemnos se këto shkrime janë të greqishtës së vjetër apo të parve të tye që ishin skitët.
Si pêrfundim, shkrimet etruske sot mund të deshifrohën vetëm në këto trigjuhë, duke llogaritur një pjesë tê vogêl fjalë shqipe.
Burimi;
books.google.frPierre d' Hancarville - 1785 - 510 pages - Afficher la publication en entier
|
books.google.frConrad Malte-Brun - 1832 - Afficher la publication en entier
|
books.google.frTressan (Louis Elisabeth, comte de), Campenon (François Nicolas Vincent, M.), François Nicolas Vincent Campenon - 1822 - Afficher la publication en entier
|
Nga erdhen grekët, a ishin këta skitët e lashtë ?
Historia e racave, autor Eugene Pittard, 1924
pershtati nga frengjishtja; Niki Hajdini
A nuk do t' ishte në interesin e madh
për historianët, për filozofët, për artistët dhe për të gjithë,
*më në fund për ta ditur se ciles rac
ishin
skulptorët e vjetër, të "urtit" (të letersisë antike), folësat,
shefat ushtarak, politikanët e mdhenj të Greqisë antike?
Ndërsa nuk dim asgjë, mundem vetem te shprehim "supozime" (teori), por qfar vlere kan keto?
Mund
ta shtrojm pyetjen, si nje qështje kaq e rëndësishme ka lën
paraardhsit tonë kaq indiferent. Kur te shohim konkludim qe disa
anthropo-sociologë mundohen me nxjerr nga karakteret etnike, besoj qe
nuk ësht punë e vogel te mirrem me etninë e "Grekëve" te epokës
t'madhe. Nuk duhet te kemi frikë ta përseritemi: pamundesia qe ta dim
(etnin e tyre), esht faju i arkeologve klasik. "Nje pjes e edukatës se
tyre duhet te ribëhet." (kritik e ashpër ndaj pseudoshkenctarve)
Kemi then, por kjo esht vetem teori, qe Pellazgët ishin shumica
brakicefal, ndërsa "greket" primitiv ishin dolikocefal. Ne s'kemi boll
dokumente për nje konkudim të till. Bile, qka jan Pellazgët? Ato disa
kafka te "grekve" te vjeter, qe vin sido
Ketu veshtrime te reja rreth Linearit B të Kretes MY Ge 602 from Kim Raymoure @ the National Archaeological Museum, Athens (full size) vacat [ ] vacat [ ] PE-(SE)-(RO) [ ] KA-NA-KO M (2) [ ]-(RA)-TO (*155VAS) [KA-NA-KO](E)-RU-TA-RA (M) 3 KA-NA-KO RE-U-KA V 1 MA[-RA-TU-WO MI-]TA PE 1 (SA)[-PI-DE] PU2-KE / (KO)-(RI)-(JA)-(DA)-(NA) (T) (2) KU-MI-NA V 1 SA-SA[-MA] [ ] (DA) 14 [ ] KA-NA-KO E-(RU)-(TA)-[RA]-(KA)-NA-KO RE[-U-KA] (Z) 2 [ ] PE-KE-U / KO-RI-JA-DA-NA R 2 [ ] (KU)-(MI_-NO (Z) [ ] KA-NA-KO , E-RU-TA-RA M 2 P 1 KA-NA-KO RE-(U)[-KA] KA-E-SE-U / KO-RI-A2-DA-NA T 2 KU-MI-NO Z [ ] vacat KE-PO / KO-RI-A2-DA-NA (T) 2 [ ] *155VAS 1 [ ] vacat KU-MI-NO Z 2 KA-RA-[ ] SA-PI-DE 12 I-NA-O / (KA)-NA-KO RE-(U)-(KA) [ ] (SA)-SA-MA Z 2 [ ] vacat MI-TA PE 1 vacat Tani këtu mundohemi ti lidhim tekstin permes rrokjve; « Korijadana kumina sama da kanako erutaraka nako reuka pekeu korijadana kumino kanako erutara kanako reuka kaeseu koria dana kumino vacat kepo kori da nat kumino vacat kumino kara sapide inao kanako reuka sasama vacat mita pe vacat ». we-we-si-jo-jo , ko-wa , me-zo-e ko-wo « wewesijo kowa mezoe » Scribe 108 (Killen 1972) ri-jo-ni-ja ne di ko-wa me-zo-e ko-wo di 3 ko-wo me-zo-e « rijonija ne di kova mezoe » « rijonija ta ne di kowa mezoe» pa di 2 ko-no-so pa di 2 me-wi-jo-e 7 me-wi-jo-e 6 « pa di konoso pa di » Chadwick & Ventris: ]-to a-no-zo-jo 9 pe di 2 ko-wa me-zo-e 7 ko-wa me-wi-jo-e 10 ko-wo me-zo-e 2 ko-wo me-wi-jo-e 10 Killen & Olivier: a-no-zo-jo TA 1 DA 1 (MUL)[ ]9 pe di 2 ko-wa / me-zo-e 7 ko-wa / (me)-wi-jo-e 10 ko-wo / me-zo-e 2 ko-wo / (me)-wi-jo-e 10 « anozojo ta da kowa mezoe kowa me wijoe kowo mezoe kpwome wijoe » Scribe 108 (Killen 1972) tu-ni-ja[ ne di 3 = we-ko-we-ka-te =[ ]-(wo) di 1[=voda=ujë « tunija ne di wekate » ko-wo , me-u-jo-e 4 vacat « pe di kowo meujoe » . B (se)-(to)-i-ja / ko-wa , me-u[ ] 10 ko-wo me 5[ « setoija kowa meu kowo me » Ishin këtu disa deshifrime nga Linearet B të Kretës
Stela e Lemnos nê gjuhën e vjeter skito greke ?
Shkrimi i Steles së Lemnos
A.1. hulaieš: naφuθ: Siasi A.2. Maras: mav A.3. sialχveiš: Avis A.4. evisθu: šerunaiθ A.5. šivai A.6. Aker: tavaršiu A.7. vanalasial: šerunai: murinail
côté: B.1. hulaieši: φukiasiale: šerunaiθ: evisθu: tuveruna B.2. rhum: haraliu: šivai: eptešiu: Arai: TIS: φuke B.3. šivai: Avis: sialχviš: marašm: Avis:
Nuk e hasim vetëm se në Lemnos gjuhën e lashtë greke apo skite, tek kjo stela më këtë shkrim dy
gjuhësh apo edhe më shumë, si shqip dhe greqishte të vjetër, mirëpo kemi si dëshmi edhe
toponimet e ishullit të Lemnos që jane në gjuhën skite/greke përpos
Mirina, qyteti perendimor që është pa dyshim në gjuhën shqipe që do thotë
Mirina= "mirë jena" apo të mirët, njerëzit e urtë ? ndërsa në lindje të ishullit kemi popullsinë tjetër që ishin ndryshe nga këta të perendimit, ku sipas toponimeve shohim se ishin më shumë skito/ grekë, si psh. qyteti i
njohur Mudros="Mudri" nga skite/greke do thotë= "të vështirët, të egër, pastaj
kemi edhe një qytet tjetër Poliokni= "Poli okni"= "gjysëm syri, një qytet i
ndërtuar në gjirin lindor të ishullit në mes të dy harqeve si
vetullave të dy syve ose gjysëm syve ?
Kemi edhe toponime tjera si
Repani, nga ="rep= "bishti" qërrjedh nga skitët apo greqishte e vjetër..etj..
Përpos kësaj, edhe tek Etruskët në Italë e hasim mbi pasqyren e gravuar emrin
"Zemla" që është perendesha e tokës tek skitët apo Demeter tek grekët e lashtë, pra këtu dëshmohët se,
grekët ishin më origjinë skite dhe se kêto fjalë deshfrohën sot përmes gjuhës së vjetër greke, nga e kishin origjinen e tyre mes detit Kaspik dhe Azov
të cilët u vendosën në gadishull qysh herët, në shekullin e XVI-të para krishti dhe një pjes e tyre emigroi në Toskanë. Këtë ngjajshmëri gjuhësore e ka vrejur edhe studiuesi i njohur Zakaria Mayani, i cili e thotë se në gjuhên etruske gjëjmi sot edhe elemente të gjuhës skite, që pa dyshim janë fjalë të mbetura të gjuhës së vjetër greke. |
Burime tjera që dëshmojnë se Skitët flisnin gjuhën Etruske e pellazge Encyclopédie théologique: ou, Serie de dictionnaires sur toutes ...
books.google.frJacques-Paul Migne - 1838 - Afficher la publication en entier
|
books.google.frJohn Pinkerton, Jean-François Mielle - 1804 - 404 pages - Afficher la publication en entier
|
L. F. de Saint-Clavien Jéhan - 1864 - 724 pages - Afficher la publication en entier
Civita castellana était, dit-il, Phescennium, du mot scythe as parasch ... Homère nomme toujours les Lydiens, Mœones, et les Etrusques ont été souvent appelés ainsi : or le mot grec Malwv vient de p.oisuos8a'. qui signifie obstetricari, ...
books.google.frOuvrage Collectif - Aperçu
|
F℗elix Vicq-d'Azur, Jean Le Rond d' Alembert - 1786 - 798 pages - Afficher la publication en entier
11 établit son opinion sur différens témoignages de Caton , de Solin , & même d' un célèbre historien Grec , Timogène , dont Suidas nous a conservé des fragmens. Les Egyptiens & les Scythes se croyoient le * premier peuple du monde , & assuroient qu'ils étoient Aborigènes , ou nés ... ceux que l'on peut également donner aux Aborigènes d'Italie , avant les Etrusques , 8c aux Pélasges, se ressentent ...
Rishikime rreth Linearit B dhe tabletave të shkruara në gjuhën shqipe para 3300 vitesh
=ko-wa / [ ](u)-(jo)-e 14
ko-(wo)ujo=ujë ?
= ujitur, kova, vaze për
ujë=kova ëshë fjalë etruske= knata për ujë
Kuptimi këtu është për
knata apo amfora për bartjen e ujit=
=ko-wo=kova, knata,
vaza...?
1) di-pa me-zo-e e
ti-ri-o-we-e.
=çipa me tri vegë= ?
2) di-pa me-zoe
qe-to-ro-we.
=çipa me kater
vegë=qetoro= (fjalë skite) =katër..?
3) di-pa me-wi-jo
qe-to-ro-we.
=çypa me vija kater
vegësh= ?
4) di-pa me-wi-jo
ti-ri-jo-we.
=çypa me vija trivegësh= ?
5) di-pa me-wi-jo a-no-we
=çypa me vija anave= ?
Burimi; L' image du monde dans
l'antiquité: Par Pierre Gordon
Tabletat e argjiles në
gjuhën shqipe ?
Ne mud të themi se,
derisa kemi gjetur shkirime në gjuhen shqipe në këto tableta të
argjiles, të shkruara 3300 vite më parë, mund të themi se, janë fjalë në gjuhën shqipe
dhe nuk na intereson fare se si quhej apo kush ishte ai popull që
fliste këtë gjuhë, pasiqë këto vertetohën sot se flasin përmes gjuhës së
sotme shqipe. Pra lirishtë të themi, jemi populli më i lashtë i gadishullit dhe i Europës që dëshmon se ka folur po këtë gjuhë që edhe ne sot e
flasim.
Mirëpo sikur të mos na dilte një problem i pa pritur e i pa imagjinuar, se në kêto tableta janë identifikuar edhe disa fjalë të pakta të greqishtës së vjetër, dhe ne sot, si t'ia bëjmi, se këto fjalë tjera të këtyre tabletave që dyshohet se janë të
gjuhës skite apo të grekëve të lashtë, duhët të mos mirremi më këto shkrime fare ?
Mund të themi edhe ndryshe; se në këtë
hapsirë jetonte dikur edhe një popull tjetër që fliste këtë gjuhën e vjetër skite,
që dyshohet të ishte greqishtja e vjetër, ku shumica e studiuesve nuk e perjashtojnë këtë argument.
Si perfunndim, mund të
nxjerrim këtë mendim, se edhe në këtë periudh grekët e
lashtë paskan jetuar afër nesh, që dihet se sipas shumicës së
këtyre teksteve që janë gjetur në këto tableta, ato janë të shkruara në gjuhën shqipe apo më mirë të themi,
kuptohën përmes gjuhës shqipe, nga kjo vërtetohët se banorët e hershëm të Egjeut më shumicë ishin shiptarë, të themi kêshtu sepse tabletat dêshmojnë, sido
ti quajmi këta popuj, më origjinë dinarike apo pellazge ose Molopët e vjetër, apo ndonjë popullësi e mbetur e qytetrimit të Vinçës, a mund të themi se këta popuj ishin të parët e popullit shqipëtar ?
Nëse
pellazget vërtetë
ishin një popull endacak, siç e pershkruajnë disa dijetar, apo një diaspor detare e cila endej nëpër
Mesdhe
dhe kjo diaspor pasi çendroi për 350 vite në Epirë tek Molopët apo
Mollosët e lashtë e autoktonë, dhe ku aty ndoshta kjo diaspor e mësoi
gjuhën shqipe ku pastaj e mori si gjuhë amëtare
të tyrën këtë gjuhën e Mollosëve, pra shqipen, atëherë teza e origjinës shqiptare
nga pellazgët
rrëxohët dhe se këto shkrime në tableta i kanë shkruar pellazgët, pra
kjo diaspora judeo-skite ose pellazge, e jo nga banorët autoktonë të
cilët banonin në mbrëndësi
të tokave të Gadishullit, të cilët ishin të një race tjatër, të asaj
Dinarike, siç e ka vertetuar më 1924 edhe antropologu Eugen Pitard, se, shqiptarët
janë një popull autokton e Dinarikë, të një origjinës më të
shëndrritshme ndër popujt e Europës !
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire